Alphen aan den Rijn | Treurtrip

Na een paar treurtriploze maanden was het hoog tijd om onze coronahobby weer op te pakken. Bestemming: Alphen aan den Rijn.

Denk je: hoe komen jullie hier nou bij? Check even het boek Treurtrips. Daar staat Alphen aan den Rijn niet in, volgens mij, maar genoeg andere spuugmooie tripjes door Nederland.

We beginnen onze wandeling in de winkelstraten. Hele gewone Nederlandse winkelstraten zonder al te veel treurtripwaardigs.

Gelukkig is daar de straat na de hoofdwinkelstraten. Zo’n straat waar de tijd heeft stil gestaan, hoewel ooit waren deze panden vast wat minder vervallen.
Een prachtig staaltje jaren negentig.
Ooit was dit Het Nieuwe Raadhuis. Inmiddels is het niet meer zo nieuw. Die extreem weerspiegelende ruiten stammen uit een voorbije eeuw.
De ‘verkleedplaneet’ (geniaal!) staat helaas leeg. Een legestaande feestwinkel heeft iets extra triests.
Uit de tijd van getoupeerde kapsels.
Nog meer extreem weerspiegelende ramen. Ook wel een abstracte weergave van Alphen aan de Rijn.
Een overdekt winkelcentrum is niet compleet zonder goede entreeboog.
Be one. Met wie of wat is me niet helemaal duidelijk.
I’m in love with the shape of you.
Hier geen sarcasme. Dit is toch mooi! Saaie appartementengebouwen in de vogelbuurt opfluffen met zo’n gave muurschildering, dat zouden ze van mij op meer van zulke saaie gebouwen mogen doen.
Style Achterover. Geen commentaar.
Niet zo Picco-bello meer als het ooit was.
De afkorting van deze sleutelservice is bewust zo hè? Of niet?
De kerk komt wel beter tot zijn recht tussen zulke lelijke gebouwen.
Kleur geven aan de wijk. Het was vast goed bedoeld.
Postduiven vereniging — de Alphense vriendenclub. Ik kan het niet helpen, maar ik vind dit aandoenlijk. Fantastisch dat dit bestaat.
De kerk was gebouwd. Toen de toren nog, maar blijkbaar was het geld op. Gewoon een paar witte platen opstapelen kan ook best als kerktoren hoor. Geeft niet.
Tijd voor pasta vongole en een heerlijk wit wijntje erbij. Romantisch Italiaans dineren.
Handig de snackbar tegenover de basisschool.
Over wansmaak valt niet te twisten.
Inzamelen.
We sluiten af met de onmiskenbare architectuur van een sporthal.

Terwijl we onze eerste stappen in Alphen aan den Rijn zetten, leek het even een teleurstellende treurtrip te worden. Soms moet je even doorzetten om alle pareltjes tegen te komen.

Tot de volgende keer!

--

--

No responses yet